Nou, dat met die assistenten om borduurkaarten uit te delen was geen goed idee: ze waren van verschillende kleuren, dus rollebollend over elkaar heen…arme assistenten. Gelukkig kwam de echte teacher om de hoek en meteen is het dan stil. En daarna ook voor het komende uur. Ze hebben echt mooie werkjes gemaakt. Heel geconcentreerd. En de volgende dag afgemaakt. De laatste dag. Dus alleen maar leuke dingen na nog wat Engels diktee, en de laatste wiskundebreuken. Ik had een Engels dikte gedaan met alleen maar woorden. Dat was toch nog een klus voor velen. Ik heb een paar voorbeelden: wat is idfikoti? Spreek het uit en je krijgt difficult. Dat klopt nog aardig. Picha is picture. En kalisimasi is christmas. In Zambia is gesproken taal 100 x meer waard dan schriftelijke taal.

gisteren gebeeldbeld met Peter en papa en mama, en later met Silke, ter plekke in de klas. Dat is leuk voor alle partijen! Zo leuk om live te delen hoe de wereld hier is.

pictionary nog gedaan met de hele bubs. 4 teams. en het team dat wint schreeuwt alles bij elkaar. Gelukkig is het de laatste dag, dus geen klachten aan mijn broek. en toen werd ik toegezongen nadat ik de ballonnen heb uitgedeeld. En krijg ik veel knuffels. Was een hele fijne leuke klas. Ik weet nu inmiddels vier namen. Hele leuke namen hebben ze vaak die slaan op de tijd van de zwangerschap. Bijv: gift, given, of trywell.

donderdag heb ik nog een artlessons gedaan bij het eerste schooltje wat op de Linda farm staat. Een schattig schooltje. Ik heb gelopen van de Linda community school naar Linda farm school. Warm! lopend op het terrein, waar snachts olifanten komen, omdat het op de rand van livingstone staat, hoorde ik de klas al zingen. ik werd tegemoet gereden door de headteacher die wegging. Ze zei: they are waiting. was beetje emotioneel, zo’n klein klasje van 25 kinderen die geduldig zitten te wachten, terwijl ze eigenlijk naar huis zouden kunnen. Ze beginnen meteen over alles wat ik ze geleerd had, zagen waar een handdoek voor is, het rijmpje wat ik ze had geleerd. We hebben bloemen gemaakt van crepepapier. een heerlijk schoon rustig lesje, zonder veel gedoe. Die snoetjes. Van de pijpenragers maakten ze meteen brillen. Erg grappig.

Gisteren dus echt de laatste dag. Laatste knutselspullen in de kist gedaan. Kettingen en pennen uitgedeeld aan de teachers. We krijgen enorm veel complimenten. Hoe fijn ze ons aanbod vinden, hoe belangrijk ze dit vinden. Ze kennen ons twee van de grote tassen die we steeds meesjouwden. Ook de vrijwilligers zeiden: you were the carrying ladies, you were the first to leave and the last to be back home. inderdaad, we hebben keihard gewerkt. Ik ging steeds vroeger opstaan om nog een beetje eigen tijd te hebben.
De school van Ellen wil ons logo op hun school schilderen. Dat schept verwachtingen! Maar daar willen we zeker mee verder. Hoe weten we nog niet. We weten nu wel elkaars contactgegevens, dus de lijnen zijn kort, over die 7000 km.

net alles ingepakt. De laatste kadootjes gegeven aan het personeel hier. We hadden gisteren een heerlijke bbq met zijn allen. Zijn zulke lieve mensen, alle Zambianen trouwens. dadelijk nog een lunch in de stad. We hebben net niet genoeg geld maar ik heb nog een tube rituals, misschien kunnen we dat omruilen voor een ritje. En anders nog maar een paar kwatchaatjes pinnen. Om 18 vliegen we naar de warmte van onze families….en de kou. En de rust.

we zien elkaar weer!