Vrijdag

Vandaag zou ik naar de boerderij gaan maar ik voel daar weinig toegevoegde waarde. Ik kan wat grassprietjes eruittrekken, maar de zon is zo brandend en ik voel dat ik dan maar een klein strookje gedaan kan hebben in een ochtend. Dus ik heb er nu voor gekozen om op het schooltje mee te doen. Dit is een school die een Nederlandse jongen mee opgericht heeft. Enkele jaren geleden werd er les gegeven onder een boom, toen in een huisje en nu dus is er een schoolgebouw voor 3 klassen. Jonge kindjes. Er zijn spullen vanuit Nederland in een container, wachtend op een tweede schoolgebouw. De teachers vonden het prima dat we deelnamen, en we kregen alle ruimte. Ik had een boek meegenomen over het menselijk lichaam, waar van alles uit te vouwen is. Mijn collegavrijwillger had een grote kleurplaten meegenomen waar ze aan alle kanten kunnen kleuren. Dat vonden ze superleuk. De teacher vertaalde. Ze kunnen wel Engels beetje verstaan, maar echt goed uitleggen kunnen vooral die teachers. Die de kinderen ook prima onder de duim hebben. Het klaslokaal is vrij kaal dus het is snel een kabaal. Tijdens de pauze werd mijn haar gekapt. Is natuurlijk heel speciaal, muzungo-haar. Ook werden mijn vingers, nagels, benen, armen goed bekeken en bevoeld. Wat een alien voel ik me dan. Verder heb ik een klupje opgericht: the artclub. I have a Dream...maar ik vraag me af of het in stand blijft....Voor 50 euro heb ik papier, verf, stiften, scharen, kleurpotloden, lapjes stof, rietjes, etc ingeslagen om met de klas waar ik les geef, 10 tot 18 jaar (groep 6) een uur te tekenen. Ze hebben wel les in art maar alleen in theorie uit een boekje, tja. ?Niks hebben ze om creatief te kunnen zijn. En er zijn natuurlijk niet alleen maar studiebollen, werken met de handen is ook een vak. En het was leuk!!! Echt zo leuk om te zien wat er uit hun handen tevoorschijn komt. Sommigen die niks bakken van Engels of rekenen, kunnen heel mooi tekenen. Dus die krijgen nu de veren in de kont. Af en toe een gevecht om de stiften, etc, maar verder ben ik niks kwijt en hadden ze het prima naar de zin. Ook de meest stoere onder de klas. Volgende week vrijdag wil ik het weer doen. Hopelijk wordt het een beetje voortgezet door andere vrijwilligers daarna. De school kan het niet betalen. De teachers zelf zijn ook net zo arm. Nu weer weekend. Keihard gewerkt vandaag, sjouwen met een koffer spullen door het rulle zand, over greppels heenspringend, ondertussen zwaaiend naar de kleine kindjes die vanalles roepen. Kinderen twee uur helpen met huiswerk bij de homeworkclub, ik heb wel 100 sommen gemaakt, engelse vragen bedacht, 20 kinderen om me heen gehad....mijn brein loopt over. ?? Dus tijd voor chocolade en chips!!!!? Dus net bij de supermarkt geweest. Ik zoek nog naar de logica van de inrichting. Echt ongelofelijk waar alles staat. De tandpasta bij de chocolade (of misschien is dat wel logisch) speelgoed bij de pasta. Speelgoed trouwens overal tussendoor. En alles al versierd voor die lieve kerstman, die vast weer heel veel kindjes in zambia voorbij gaat deze kerst ?? Echt een spullen die ze hier verkopen! Zo onwerkelijk. Het stadje zelf vind ik dus veel minder leuk dan het platteland gedeelte waar ik op de school werk. Maar nu tijd voor chocolade dus.