Beetje thuis komen

poeh, drie keer overstappen en van lusaka naar livingstone in een klein dingske door een bijna-onweerswolk, het was niet prettig vliegen, maar we zijn veilig geland. En…nou ja! Geen zon! Wat is dat nu? Dat zijn we niet gewend. En een fikse regenbui snachts. Er is hier het hele jaar geen regen gevallen. Dus mensen waren blij. toch bijzonder hoe het hier groeit. De net geplante struikjes bij Linda community school van twee jaar geleden zijn al op heuphoogte gegroeid. Aan de andere kant komen olifanten dichterbij de stad en sneuvelt ook weer veel groen. zo leuk om oude bekenden te zien. Hartelijk welkom geheten door de guards, kennis gemaakt met de andere vrijwilligers, en vanochtend met rebeccah en Kennedy, en heerlijk geslapen ondanks de hitte. We hebben ons voorgenomen om dit keer niet zo vol te proppen als vorige keer. We gaan ons ook alleen maar richten op de artlessen. En misschien beetje assisteren maar geen kar trekken wb regulier lesgeven. Vanmiddag ‘serieus’ werkoverleg gehad samen onder het genot van een theetje in een restaurantje Kubu. Deze week kunnen we in de middagen terecht op de Xavier school. de eerste les voor morgen ligt al klaar. in de ochtenden gaan we inkopen doen, kennismaken met twee of drie andere scholen. En dan een planning maken voor de andere drie weken. vandaag hebben we Linda community school bezocht, waar ik twee weken les heb gegeven, twee jaar geleden. We moesten stil zijn want examens. Van veraf gezwaaid naar bekende teachers. we hebben brieven afgeleverd: een stichting uit Engeland doet een uitwisseling van brieven met een paar scholen uit engeland. Ze hadden geen vrijwilligers in deze periode dus vroegen ze ons om de brieven af te leveren. Is alleen maar leuk! Dus directeur cathy gesproken en toen gevraagd naar ‘mijn’ kinderen van (inmiddels) grade 8: er waren er maar vier. En laat dan net Patricia erbij zijn! Zo leuk om elkaar weer te zien. Van alle kinderen staat zij mij het beste bij. Slimme meid, geïnteresseerd. En de anderen herkenden mij ook nog. Ik hun helaas niet goed meer. Tja…zestig kids…. Deze ontmoeting was een onverwacht kadootje. Te voet door de stad terug, zo ervaar je alles het best. Geen Make-up op want bloedheet. Dus Afrikaans tempo. na de nodige mobiele data inkoop (en bier en chips uiteraard) met de taxi weer naar huis. het is weer goed toeven hier. zin in de eerste les morgen!