Contacten aanhalen

Deze eerste week staat helemaal in het teken van oude contacten opwarmen, ontmoeten, en nieuwe lijntjes leggen. Check! Zo zijn we gisteren naar een nieuwe school gegaan, helemaal buiten de stad, op het platteland, olifantengebied. Te zien aan de halve boompjes. En bij de baobab linksaf. Echtpaar Maureen en Charles hebben daar vijf jaar geleden de Mwami Trust School opgericht. Zes klassen hebben ze nu. Daar gaan we ook een aantal dagen les geven. Modern denkende jonge mensen die ook helemaal achter het idee staan dat kinderen ook leren via hun handen en dat het elkaar versterkt. Nog maar een keer benoemen dat het bloedheet was…,ze koesteren de orangetree en mangotree die vrijwilliger Anne geplant heeft. Hele jaar nog niet geregend. Ze waren nu bezig met de watertoren. Hopelijk op tijd klaar voordat het schoolmoestuintje helemaal dor is geworden. Daarna door naar Marembe market. Dat is een drukke markt waar we de weg een beetje kennen, de kleermaakster Sireen weten we te vinden voor wat mooie Afrikaanse rokken. We wilden ook cups hebben, wasknijpers, wol, linialen. We kopen soms de hele handel, soms lopen de handelaren naar allerlei hoeken om de benodigde hoeveelheid bij elkaar te sprokkelen. We hadden in de ochtend ook al hout gekocht (voor het maken van een vlaggenlijn en een memoryspel voor twee scholen) met taxichauffeur Henri, die ons goed helpt met van alles. Toffe gast. Café Kubu is altijd een dankbare plek om even uit te puffen met een koloniaals theetje. Nog even een paar biertjes gekocht voor Kennedy, de heer des huizes hier. Helaas drinkt hij geen alcohol, dus dat moeten we zelf op drinken. Hij wilde wel kaas. Oké. Gaan we voor zorgen. Meteen even hem het woord ‘kaaskop’ geleerd. Klinkt toch altijd leuker uit een Afrikaanse mond. Vandaag halve dag op de Elicicy school gezeten. Groep 2/3 en 1/4 gedaan en kleuters. De ouders van de peuters van 2/3 je waren een paar dagen geleden verontwaardigd geweest dat de muzungu’s, dat zijn wij, niks hadden gedaan voor hen. poeh, maar dat hadden we niet afgesproken en we hadden nauwelijks nog materiaal. Ach, niet veel nodig: ieder een stokje en ze mochten zelf een paar kleine pomponnetjes erop lijmen. Zo schattig die ieniemieniemensjes met die donkere oogjes en prutselvingertjes. Nog twee leuke dingen te doen: op bezoek bij de Linda community school (twee jaar geleden les gegeven) om wat afspraken te maken en teacher Mubiana te zien. Ook samen met de nieuwe artteacher gesproken, die graag kennis wilde uitwisselen. Opnieuw gehoord hoe belangrijk ze de skills vinden. Vanuit NL kregen we niet echt een goed beeld hoe ze de lessen inzetten maar er is veel motivatie zien we nu. Daarna naar Prisca. Zij was schoolhoofd van de Xavier community school, (ook even lesgegeven) nu met pensioen en heeft een restaurantje met haar man. Het was even zoeken maar gevonden. Echt een heel lokaal restaurantje, met vier stoelen. Dat is toch leuk om haar te zien! Mooi mens. En heerlijke nsima met prutjes. Helaas ook iets raars gedronken, dus weer even buikklachten. Een paar andere challenges; er is maar een paar uur per dag (meestal snachts) elektriciteit, vanwege te weinig rivierwater bij de electriciteitsdam. De ventilator staat continu op klein standje, en als ie draait is dat het teken: colaatjes in de koelkast houden! (Er is solair maar dat is alleen om op te laden). En hoe krijg ik elke dag die knoop weer fatsoenlijk in mijn klamboe? Vliegen en muggen savonds. De kuil in mijn matras. En een spin of kakkerlak in de douche. That’s all…