Yo Maps

Dat is een Afrikaanse zanger, heerlijke muziek. Dat hoor je hier in de restaurantjes en je ziet dat er wel wat veranderd is na twee jaar, meer westerse muziek, lounge ook. Maar goed, aan het werk weer maandag, en meteen in de verf! Eerst op Nekacheya vlaggen geverfd, en dinsdag op Linda plankjes voor het memoryspel. Verf en Afrika, dat is altijd troep uiteindelijk. Ondanks de tweedehands T-shirts die ze aan hebben en het plastic om de tafels te beschermen. Het begint rustig(, ja teacher, nee teacher), maar wij hebben geen overwicht en dat merk je snel, dan gaat iedereen los. Niet heel erg, maar het vraagt enorm veel energie, zeker in die hitte. Op Linda hebben we de verfles gedaan in mijn klas (My ‘babies’) van twee jaar geleden. Dat was geweldig leuk. Ik ben met een oud filmpje langs de groepjes gegaan, en dan hebben we samen lol. Er zijn altijd een paar goede talenten in de klas, die maken mooie dingen. De kinderen vinden het geweldig als het schoolstoepje steeds meer opgesierd word door opdrogende plankjes. Na deze lessen komt er voor ons veel werk want we gaan al die plankjes vernissen aan beide kanten, 2x100 stuks. Vandaar dus YoMaps, dat lakt lekker een eindje weg. Ellen was ziek en ik heb een les alleen gedaan met 40-50 kids. Heavy! Ik had niet alles bij maar je leert improviseren. Woensdagavond hadden Xavier en Ietje ( van Xavier school) hun laatste avond en ‘s avonds zijn we naar een fancy restaurant gegaan. Poeh, wat een contrast. Het zit aan de Zambezi, 2 km weg speciaal voor dit hotel gemaakt. Ongelooflijk. Ik heb alleen een foto van de toetjes…. De andere lesjes waren ook leuk, op Nekacheya, Linda en Xavier school. We krijgen er zowaar routine in! We moeten vaak de foto’s terugkijken wat we ook alweer gedaan hebben. Het gaat een beetje door elkaar lopen. Ik droomde laatst over heel veel kinderen met geluid “Teacher teacher!!! “ En al die donkere koppies… megaveel lachende gezichtjes gezien. En van tafel naar tafel hoppend om mee te helpen en oeh en ah te zeggen. Maar vaak zitten er dus talentjes tussen en vergeetmenietjes. En de gezichtjes die oplichten als het iets moois wordt! Zo leuk. Ellen en ik hebben vandaag een les apart van elkaar gedaan: zij mandala’s inkleuren, dat is altijd een succes=Stilte…..En ik connecting the dots. Ik had een wat norsige teacher erbij en die moet ik natuurlijk uitdagen: voor hem de moeilijkste eruitgepikt. Heeft ie een uur over gedaan hahaha. But he managed! En vandaag het hoogtepunt van de week. (Maar misschien wordt morgen nog leuker…): het ophangen van de vlaggenlijn. Geen ladder, maar tafel en stoelen op elkaar en dat lukt prima. Dezelfde norsige teacher wist bij het opstaan vandaag niet dat hij een paar uur later in de brandende zon 80 vlaggen op een wankele stoel aan het aanrijgen en knopen was. Maar op het eind stond ie wel te glunderen. En wij ook. Zo ontzettend leuk om samen te werken, echt een teamproductie. En daarna elkaar de hand te schudden dat het gefikst is. Vandaag de laatste plankjes gelakt en morgen weer gesjouw naar de Linda school om het memoryspel te spelen. We sjouwen echt veel af. Sowieso altijd een ‘basistas’ met spullen als scharen en prittstiften en daarnaast een tas met spullen voor de lessen van die dag. En morgen dus twee dozen plankjes. En vaak bij terugkomst nog veel gekochte spullen. We zijn zo langzamerhand de laatste spullen aan het inkopen voor de drie trunks die we volgende week gaan geven aan de scholen. Als ze (klus-en tuinmannen) ons zo zien binnenkomen hier op Sunbirds, helpen ze ons altijd wel. Iedereen is hier superaardig en attent en we komen niks tekort. Ik ga hier de dag afsluiten, zittend onder de mangoboom (af en toe valt er eentje naar beneden) . Het weer is trouwens wat koeler; 27 ipv 37 graden, met soms een bui. Regenseizoen is begonnen.